جوان آنلاین: تغییر به سمت یک سیستم شفاف و عادلانه یارانه انرژی که به جای وسایل نقلیه بر افراد و خانوار‌ها متمرکز باشد، برای مقابله با افزایش نگران‌کننده مصرف بنزین و قاچاق بسیار مهم است. علاوه بر این، اجرای طرح بنزین برای همه و قیمتگذاری مبتنی بر پویایی بازار برای بنزین مزایای متعددی از جمله توزیع عادلانه یارانه‌ها، کاهش نابرابری‌های اجتماعی- اقتصادی، تشویق الگو‌های مصرف پایدار و مزایای اقتصادی بالقوه برای خانوار‌ها را ارائه می‌دهد.
رویکرد فعلی برای پرداخت یارانه به خودرو‌ها به جای مردم منجر به عواقب ناخواسته‌ای شده که عمدتاً افزایش هشداردهنده در مصرف بنزین و قاچاق است. این رویکرد نه تنها منابع را نادرست تخصیص می‌دهد، بلکه به نفع دهک‌های ثروتمند جامعه است و در نتیجه نابرابری اجتماعی را تشدید می‌کند. هدف اولیه اعطای یارانه انرژی، توزیع مجدد ثروت و ترویج برابری بوده است. با این حال، سیستم فعلی در دستیابی به این اهداف ناموفق است، زیرا یارانه‌هایی که به نفع افراد کم‌برخوردار است، عمدتاً از سوی افراد معدودی ثروتمند که دارای چندین اتومبیل هستند، استفاده می‌شود.
چالش‌های یارانه‌های مبتنی بر خودرو
افزایش مصرف بنزین: رویکرد فعلی یارانه دادن به خودرو‌ها بدون در نظر گرفتن الگوی مصرف فردی منجر به افزایش شدید مصرف بنزین شده است. این امر پیامد‌های زیست محیطی و اقتصادی نامطلوبی دارد؛ از جمله افزایش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، آلودگی و قبوض واردات سوخت.
قاچاق و بازار سیاه: یارانه‌های بالای بنزین می‌تواند فرصت‌های سودآوری برای قاچاق ایجاد کند، زیرا قاچاقچیان می‌توانند از تفاوت قیمت‌ها برای کسب سود قابل توجه سوء‌استفاده کنند. این پدیده نه تنها به کاهش درآمد کمک می‌کند، بلکه باعث ترویج فعالیت‌های غیرقانونی و به خطر انداختن امنیت ملی می‌شود.
تخصیص نادرست منابع: یارانه‌دادن به خودرو‌ها به جای مردم منجر به تخصیص نادرست منابع می‌شود، جایی که یارانه‌ها از سوی افرادی که توانایی خرید خودرو‌های متعدد را دارند به طور ناکارآمد استفاده می‌شود، در حالی که بخش قابل‌توجهی از جمعیت بدون خودرو بدون مزایای مستقیم می‌مانند.
نیاز به اصلاح
دورشدن از یارانه‌های مبتنی بر خودرو به سمت رویکردی متمرکز بر فرد، امکان توزیع عادلانه یارانه‌ها را فراهم می‌کند. اعطای یارانه براساس سرانه، نابرابری‌های ناشی از یارانه دادن به خودرو‌های متعدد متعلق به اقلیت ثروتمند را از بین می‌برد. با هدایت یارانه‌ها به مردم به جای خودرو، سیستم یارانه انرژی می‌تواند نابرابری‌های اجتماعی- اقتصادی را به طور مؤثر کاهش دهد. کسانی که واقعاً به حمایت نیاز دارند، می‌توانند کمک هدفمند دریافت کنند تا اطمینان حاصل شود که یارانه‌های سوخت به دست کسانی می‌رسد که بیشتر به آن نیاز دارند. همچنین معرفی سهمیه‌های شخصی برای مصرف بنزین، در مقابل سهمیه‌های مبتنی بر خودرو، فرصت‌هایی را برای الگو‌های مصرف پایدار ایجاد می‌کند. با مکانیسم‌های شفاف قیمتگذاری، مصرف‌کنندگان درک روشن‌تری از قیمت واقعی بنزین خواهند داشت و انگیزه کاهش مصرف را بیش از حد خواهند داشت که منجر به استفاده کارآمدتر و سازگار با محیط‌زیست از منابع انرژی می‌شود. مصرف‌کنندگانی که عادات مصرف پایدارتری را از طریق کاهش مصرف بنزین اتخاذ می‌کنند، می‌توانند پس‌انداز مالی را به سایر حوزه‌های بودجه خود هدایت کنند و رفاه کلی اقتصادی را ارتقا دهند.
قیمتگذاری جدید برای مصارف خارج از الگوی بهینه
با حذف کنترل دولت بر قیمت بنزین و اجازه دادن به نیرو‌های بازار برای تعیین قیمت‌ها، مصرف‌کنندگان دید بهتری نسبت به هزینه واقعی بنزین خواهند داشت که این افراد را قادر می‌سازد تا تصمیمات آگاهانه‌تری در مورد الگو‌های مصرف خود بگیرند و رفتار‌های پایدار را تشویق می‌کند. مکانیسم‌های شفاف قیمتگذاری می‌تواند منبع درآمد اضافی برای دولت فراهم کند. با وضع قیمت‌های مبتنی بر بازار، دولت‌ها می‌توانند درآمد خود را بدون تحمیل بار مالیات‌های اضافی یا کاهش برنامه‌های رفاه اجتماعی برای عموم افزایش دهند.
قیمتگذاری مبتنی بر بازار می‌تواند مشوق تغییرات رفتاری و منجر به کاهش مصرف بنزین شود. این به نوبه خود فشار بر واردات سوخت را کاهش می‌دهد، تنوع انرژی را ارتقا می‌دهد و از توسعه منابع انرژی پاک‌تر و پایدارتر حمایت می‌کند. بنابراین برای سیاستگذاران ضروری است که این استراتژی‌ها را برای اطمینان از تخصیص کارآمد منابع، کاهش نابرابری‌ها، ترویج توسعه پایدار و کاهش اثرات زیست محیطی مصرف بیش از حد بنزین در نظر بگیرند.
